Χάθηκε το δάσος… και ψάχνουμε το δέντρο!

                                                                                                                                                            Γράφει η Δώρα Ιωακειμίδου

Ως απαράδεκτη κρίνεται η ενέργεια της Επιτροπής Παιδικών Πρωταθλημάτων της ΕΠΣ Μακεδονίας, από μεγάλη μερίδα αναγνωστών του acadimies.gr και φιλάθλων του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, να ορίσει αγώνες πλέι οφ, χωρίς πρώτα να έχει ανακοινώσει την τελική βαθμολογία των τριών ομίλων στο Προπαιδικό 11Χ11.
Σύμφωνα με στατιστικά που κράτησαν για ευνόητους λόγους τα ενδιαφερόμενα τμήματα, έχει γίνει λάθος ορισμός αγώνων, κατά την άποψη ορισμένων ομάδων, και το Σάββατο 9 Απριλίου, «θα γίνει μεγάλο μπέρδεμα και παράλληλα μεγάλη αδικία» σε βάρος κάποιων ακαδημιών.
 

Ένα άλλο θέμα που απασχολεί τους συμμετέχοντες στα Παιδικά Πρωταθλήματα της ΕΠΣΜ, είναι οι ενστάσειςπου καταθέτουν οι ομάδες που έχουν αντιρρήσεις ως προς την αγωνιστική «ακεραιότητα» των τμημάτων (μέχρι τη στιγμή γράφονται αυτές οι γραμμές εκκρεμούν ενστάσεις και τίποτα δεν μας βεβαιώνει ότι δεν θα γίνουν κι άλλες μέχρι τη λήξη των Πρωταθλημάτων), για τις ομάδες κυρίως κατηγορίας Νέων.

Ο λόγος των ενστάσεων είναι κυρίως  για την αντικανονική συμμετοχή παικτών. Όλα αυτά μαζί με τις διαιτητικές… ατασθαλίες και τα παράπονα που επισείουν, καθώς και κάποιες απρεπείς συμπεριφορές προπονητών, παικτών και φιλάθλων, καταδεικνύουν περίτρανα πως έχει χαθεί το δάσος και όλοι εμείς που λέμε πως υποστηρίζουμε την προσπάθεια των παιδιών χωρίς φωνές και υστερίες, κοιτάζουμε ΜΟΝΟ το δέντρο… Και όπου δέντρο, εννοείται πως είναι ο κοινός στόχος της συλλογικής προσπάθειας για το καλό των παιδιών και η αυτονόητη προαγωγή του παιδικού ποδοσφαίρου!

 

Πράγματι, είναι απορίας άξιον, για ποιο λόγο, αλλά κυρίως με ποιο σκοπό, κάθε Σαββατοκύριακο κινητοποιούνται τόσες χιλιάδες άνθρωποι, μεταξύ των οποίων παιδιά, προπονητές, γονείς και φίλαθλοι. Αν τελικά όλος αυτός ο κόπος γίνεται για την χαρά της συμμετοχής, τότε δεν χρειάζεται καν να τηρείται βαθμολογία από κανέναν, ούτε να προκρίνονται στην επόμενη φάση οι ομάδες που αναδείχτηκαν... πρωταθλήτριες στην κανονική περίοδο, ούτε βεβαίως στην τελική φάση να πανηγυρίζει κανένας και φυσικά, δεν υπάρχει ούτε λόγος για περαιτέρω εντάσεις και τσακωμούς καθώς νικητές είναι όλοι!

Αν όμως πράγματι τα παιδιά και μαζί τους οι προπονητές παλεύουν για την διάκριση, τότε ας αποφασίσουν διοργανώτρια αρχή και σύλλογοι αντάμα με όλους τους συμμετέχοντες, τι είδους Παιδικό Πρωτάθλημα θέλουν επιτέλους, ας θέσουν κανόνες, υποχρεώσεις και δικαιώματα και ας τα τηρήσουν μεταξύ τους όλα με ευλάβεια, σε μία συμφωνία κυριών, δίνοντας το καλύτερο παράδειγμα πρώτα στα παιδιά που είναι και στην τελική οι μόνοι πρωταγωνιστές! 

Το έχω γράψει και δεν μου κάνει κόπο να το ξαναγράψω για πολλοστή φορά: Δεν χρειαζόμαστε αστυνόμευση για να παίξουμε δίκαια, τουλάχιστον στο παιδικό ποδόσφαιρο!
Ολοι λίγο ή πολύ γνωρίζουμε τους κανόνες του παιχνιδιού. Δεν χρειάζεται να μας πει κανένας αυστηρός παρατηρητής πως άπαντες παίζουν με δελτίο ΕΠΟ στην κατηγορία Νέων, ούτε να μας κάνει συστάσεις για την συμπεριφορά των προπονητών, ή των γονιών/φιλάθλων!
Οι προπονητές έλαβαν εγκαίρως γνώση από την έναρξη των Παιδικών Πρωταθλημάτων πως οφείλουν να δηλώσουν ρόστερ και απαγορεύονται οι μεταγγίσεις και μετακινήσεις παικτών από άλλες ομάδες! Τότε γιατί όλοι ψάχνουν… παραθυράκια στον νόμο, επικαλούμενοι απουσίες βασικών λόγω σχολικών εκδρομών, μαζικών ιώσεων και ό,τι άλλο μπορεί να φανεί ως ικανοποιητική δικαιολογία στα αυτιά σχετικών και ασχέτων;

Ο ΚΑΠ υπάρχει και είναι διαθέσιμος να ενημερώσει όλους τους ενδιαφερόμενους… Κυκλοφορεί και στο ίντερνετ! Μπορεί να ζητηθεί από τα γραφεία της κάθε Ενωσης.

Και επιπλέον δεν χρειάζεται αθλητικός δικαστής ούτε και πολύ μυαλό για να τον κατανοήσει ο οποιοσδήποτε ασχολείται σοβαρά με το άθλημα.

 

Και επιτέλους ας σταματήσουν οι αδικίες και οι αντιδικίες!
Όλα αυτά τα εισπράττουν τα παιδιά γιατί τα ακούν και τα παιδιά αναγκαστικά πριν, κατά τη διάρκεια και το τέλος των παιχνιδιών!
Και πρόκετια για το καλό των οποίων όλοι διατεινόμαστε πως κοπτόμαστε! Δεν είναι δυνατό να αποχωρούν ολόκληρα αγωνιστικά τμήματα από την μεγαλύτερη στην χώρα μας διοργάνωση Παιδικών Πρωταθλημάτων,επειδή οι προπονητές… μετάνιωσαν που συμμετείχαν στον τάδε όμιλο, κι όχι σε κάποιον άλλο όμιλο, όπου θα έπαιρναν αν όχι την πρώτη θέση, σίγουρα την πρόκριση για τα play-off!
Και ας εκλείψει επιτέλους το φαινόμενο, κυρίως στους συλλόγους που έχουν στις τάξεις τους ανδρικές ομάδες να χρησιμοποιούν παίκτες από την ομάδα Νέων και αντίστροφα!

Το ξαναγράφουμε: Απαγορεύεται η μετάγγιση ποδοσφαιριστών από μια ομάδα του συλλόγου σε άλλη ομάδα του ίδιου συλλόγου! Και υπάρχουν ομάδες με περισσότερα από ένα τμήματα στην ίδια ηλικιακή κατηγορία!
 

Δεν αποτελεί εξήγηση η δικαιολογία που αναφέρουν κάποιοι προπονητές: "Παίζω με μικρούς και στα παιδιά της ομάδας Νέων δίνω χρόνο συμμετοχής και στην ανδρική, επειδή είμαστε ερασιτέχνες και έτσι είναι το σωστό"!

Υπάρχει και άλλος τρόπος, και τον γνωρίζουν. Ας παίξουν όλα τα παιδιά που υπάρχουν εγγεγραμμένα στα τμήματα των συλλόγων, ίσο χρόνο συμμετοχής και όσα αξίζουν, ας προωθηθούν στην ανδρική ομάδα την στιγμή που όμως ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ!

 

Τα Παιδικά Πρωταθλήματα της κάθε ΕΠΣ θα πρέπει να αποτελέσουν παράδειγμα προς μίμηση σε όλους.
Αν βάζουμε μόνοι μας τα χεράκια μας και βγάζουμε τα ματάκια μας κάθε χρόνο, δεν μας φταίει καμία διοργανώτρια αρχή.
Παρά τις αδυναμίες, που πράγματι όλοι παραδεχόμαστε πως έχει και προσπαθεί κάθε χρόνο στο μέγιστο δυνατό βαθμό να διορθώνει η Επιτροπή Παιδικών Πρωταθλημάτων, δεν έχει συγκροτηθεί για να αστυνομεύει διαρκώς τις πλαστοπροσωπίες παικτών, που είναι ένα από τα σοβαρότερα ζητήματα που έχει να αντιμετωπίσει!
 

Μια τεράστια και αχανής σε μέγεθος διοργάνωση όπως η συγκεκριμένη της ΕΠΣΜ, για να ανθίσει και να δώσει ώθηση στα παιδιά που συμμετέχουν -και ξεχνάμε επιμελώς οι πάντες πως είναι οι μεγάλοι πρωταγωνιστές-, χρειάζεται τη στήριξη όλων μας.
Όχι, την γκρίνια και την απαξίωσή μας!
Κυρίως δεν χρειάζεται την ανισορροπία μας σε νόμους και κανόνες που διέπουν κάθε δίκαιο παιχνίδι… Η στρατηγική από έναν ικανό προπονητή μπορεί να γίνει χίλιους άλλους τρόπους, αρκεί να αξιοποιήσει το αγωνιστικό πάθος των παιδιών! Με το να συμπληρώνει την ομάδα με παίκτές από άλλα τμήματα, το μόνο που πετυχαίνει είναι διασπείρει την διχόνια και τον εκνευρισμό στην ομάδα του!
 

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, αρχίζουν οι κομπασμοί και οι εξεζητημένες συμπεριφορές ορισμένων προπονητών… Αρχίζουν οι απειλές μεταξύ τεχνικών, αλλά και οι ρήξεις σε χρόνιες φιλίες για το αποτέλεσμα ενός παιδικού αγώνα…
Ας σοβαρευτούμε όλοι και ας εστιάσουμε έστω και στο φινάλε στο «δάσος», που ήταν ανέκαθεν το ζητούμενο!

Τα παιδιά έχουν ανάγκη τη σταθερότητα στις αποφάσεις, την ηθική δικαιοσύνη στο αποτέλεσμα και το δικαίωμα στο καθαρό παιχνίδι.
Ας τους τα προσφέρουμε χωρίς εξάρσεις και περιττές αντεγκλήσεις…
Θεωρώ πως το δικαιούνται...

www.acadimies.gr